سير پيشرفت ادبيات در انقلاب مشروطه ايران

گفتمان مشروطه خواهي ايرانيان كه حول محور انديشه مشروطه خواهي و قانون گرايي، شكل گرفته بود، حاصل طرح و برجسته سازي اصول، مباني و مفاهيم مشروطيت بود. كه توسط گروهي از روشنفكران و از طريق چاپ و انتشار آثار و مكتوباتشان به تدريج در نيم سده عصر ناصري؛ وارد فضاي سياسي و اجتماعي جامعه ايران شد. گفتمان پيشرفت در انقلاب بوده است. پيشرفت و تجدد مطرح شده در جامعه ايراني با » تجدد غربي « مشروطه، گفتمان آشنايي هر چه بيشتر ايران با تقابل آن با سنت، پيامدهاي مختلفي به وجود آورد كه در آن ها ديدگاه هاي انديشمندان و روشنفكران گوناگون را مي توان مشاهده كرد.هدف از طرح مسئله و پرسش از گفتمان پيشرفت در انقلاب مشروطه ايران؛ تحليل محتواي اين گفتمان و شناسايي مفاهيم اصلي آن و نيز خرده گفتمان هاي مطرح شده در انقلاب مشروطه ايران است.و نيز از اهداف اصلي ديگر اين مقاله، مقايسه تطبيقي گفتمان پيشرفت و تجدد با مفهوم توسعه اجتماعي مطرح شده است. در اين پژوهش، از روش تحليل محتواي كيفي مضموني استفاده شده است كه از درون آن گفتمان هاي غالب در آن دوره را به مورد بررسي قرارداده و علاوه بر روش تحليل محتواي كيفي از تحليل اسنادي نيز براي غناي بيشتر مطالب و روشن شدن حدود خرده گفتمان ها استفاده شكل گرفته بود داراي سه » تحديد استبداد « شده است. بر اساس يافته ها؛ يك گفتمان اصلي كه با مركزيت و دال مركزي است. و مولفه هاي گفتماني هر يك از خرده گفتمان ها در گفتمان » سنت گرايي « و » اصلاح طلبي « ؛» تجددي « خرده گفتمان اصلي را مشخص و با تحليل و مقايسه مفهوم توسعه اجتماعي با گفتمان هاي پيشرفت و تجدد، سعي خود را در دست يابي به مفهوم كلي از مفاهيم نوانديش در انقلاب مشروطه انجام داديم. گفتمان پيشرفت در انقلاب مشروطه ايران سرآغاز طرح و بررسي و جستجو در مفاهيم نوآيني است كه در تحليل هاي جامعه شناسي تاريخي زمانه معاصر ايران و در آخر با تقسيم عوامل شكست گفتمان پيشرفت به دو جنبه فكري و اجتماعي سياسي در جهت رسيدن به غناي بيشتري از تحليل نتايج گفتمان پيشرفت در جامعه ايران قدم برداشته ايم.