تصويرسازي هاي هنري در شعر ديني احمد وائلي و احمد عزيزي با تكيه بر كنايه و مجاز

اين پژوهش بر آن است تا با بهره گيري از روش توصيفي تحليلي، به بررسي تطبيقي مجاز و كنايه هاي به كار رفته در ديوان و دفاتر شعري احمد وائلي شاعر نامدار معاصر شيعي عراق و احمد عزيزي، آييني سراي معاصر ايراني و بيان تفاوت ها و تشابهات مضموني و اسلوبي شعر ايشان بپردازد تا از رهگذر آن، گوشه اي از زواياي ناشناخه ميراث اد يات دو كشور را واكاوي كند. هر دو شاعر، گونه اي مختلف كنايه و مجاز را در شعرشان به كار برده اند هرچند كه بَسامد كاربردي آنها در شعر وائلي نسبت به شعر عزيزي اندك است. اما آنچه كه قابل ملاحظه خواهيم كرد اين است كه، كنايه و مجازهاي بكار گرفته در شعر ديني شان، غالباً نو و غير تقليدي هستند. از ديگر تشابهات شعر و شاعر، بهره گيري از آيات، احاديث و حكمت هاي روايي است، كه اشعارشان را آكنده از معااني ژرف و پر بار ساخته است. تفاوت شعر و سراينده در اين است كه كنايه و مجازهاي به كار رفته در شعر عزيزي با فرهنگ عامة مردم پيوند خورده و جزء اصطلاحات عاميانه به شمار آمده است اما اين امر در شعر عزيزي، نمو چنداني ندارد .