بررسي ارتباط غير كلامي در مجموعه داستان هاي كوتاه زويا پيرزاد (مثل همه ي عصرها، طمع گس خرمالو، يك روز مانده به عيد پاك)

زويا پيرزاد، از داستان نويسان معاصر است كه آثار داستاني اش از سوي مخاطبان و منتقدان مورد استقبال قرار گرفته و همچنين از جمله نويسندگاني است كه آثار او به چندين زبان ترجمه شده است. از آثار او مي توان به مجموعه داستان هاي كوتاه «مثل همه ي عصرها»، «طعم گس خرمالو» و « يك روز مانده به عيد پاك» و همچنين دو رمان «چراغ ها را من خاموش مي كنم» و «عادت مي كنيم» نام برد. يكي از شيوه هاي پيرزاد در داستان پردازي استفاده ي گسترده از رفتار ها و ارتباطات غير كلامي است؛ نويسنده براي پيشبرد طرح و جريان داستان ها، از رفتارهاي غير كلامي در سطحي بسيار گسترده و بارز استفاده كرده است. در اين مقاله ضمن بيان اهميت رفتارها و ارتباط هاي غير كلامي در داستان نويسي و نقش آن در شكل گيري داستان از جمله شخصيت پردازي، فضاسازي، درون مايه، تعليق.. و با ديدگاهي ميان رشته اي نمود هاي گوناگون ارتباط غير كلامي در مجموعه داستان هاي پيرزاد مورد بررسي قرار مي گيرد، تا مشخص شود كه هر كدام از اين نمودها چه نقشي در پيشبرد داستان دارند.