پايش تغييرات دوره اي خط ساحلي بخش جنوب خاوري درياي كاسپين با استفاده از RS & GIS

مناطق و خطوط ساحلي دنيا يكي از پوياترين، حساس ترين و شكننده ترين محيط هاي جغرافياي طبيعي مي باشند كه همواره خود را با اثر فرايندها و پارامترهاي مورفوژنز گوناگون اقيانوسي - دريايي، خشكي و جوي سازگار مي سازند. از اين رو تغيير و تحول در اين گونه مناطق بسيار سريع تر از ساير نواحي سطح كره زمين است. يكي از اين تغيير و تحولات، نوسانات مربوط به تراز آب درياها مي باشد كه اين مهم در درياهاي ايران، به ويژه درياي كاسپين و خليج فارس، دائماً در حال افت و خيز و تغيير بوده است. اما در اين بين، تراز درياي كاسپين نوسانات بلند مدتي را نشان مي دهد. بنابر اين، هدف ما در اين پژوهش پايش تغييرات تراز اين دريا در بازه زماني 30 ساله از 1985 تا 2015 مي باشد. در اين راستا از نقشه هاي توپوگرافي در مقياس هاي 1/25000، 1/50000 و تصاوير ماهواره اي Landsat سري سنجنده هاي +TM & ETM با قدرت تفكيك بالا و نيز بازديدهاي ميداني استفاده شده است. از سنجش از دور و سامانه اطلاعات جغرافيايي به ترتيب براي تحليل يافته ها و ترسيم نقشه ها استفاده گرديد. يافته هاي پژوهش نشان مي دهند كه ميزان تغييرات دربازه هاي مكاني سه گانه بيشتر از ساير مناطق بوده و از بين اين سه بازه بيشترين مقدار جابجايي مربوط به بازه شماره 2 با 4/8 كيلومتر جابجايي بوده است. دلتاي گرگان از 1985 تا 2015 حدود 0/7 كيلومتر مربع رسوب گذاري و حدود 3/6 كيلومتر مربع دچار فرسايش شده كه به ترتيب بيشترين ميزان آن 630 و 944 متر در ساحل جنوبي دلتا بوده است. در بازه شماره 2 در مجموع 5/6 كيلومتر مربع رسوب گذاري و 37/4 كيلومتر مربع از خشكي هاي ساحلي دچار فرسايش شده اند. اما در بازه شماره 3 حدود 12/1 كيلومتر مربع رسوب گذاري و تنها حدود 0/1 كيلومتر مربع فرسايش انجام شده است. بيشترين ميزان رسوب گذاري يا به عبارت ديگر خشكي زايي در منطقه در بخش باختري بندر نكا حدود 1100 متر مي باشد.