كارايي مدل رقومي ارتفاعي سنجنده ASTER در تعيين مناطق مستعد زمين لغزش

شناخت نواحي مستعد به وقوع زمين لغزش و خطرات ناشي از آن يكي از اقدامات اوليه در مديريت و برنامه ريزي هاي عمراني مي باشد. استخراج مولفه هاي مختلف توپوگرافي و تاثيرگذار بر پديده هاي طبيعي از مدل رقومي ارتفاع سنجنده ASTER به شكل كمي مي تواند در اين زمينه مفيد واقع شود. هدف از اين تحقيق پهنه بندي خطر زمين لغزش در بخشي از حوزه آبخيز سفيدرود مي باشد. ابتدا عوامل احتمالي موثر بر وقوع زمين لغزش شامل لايه هاي ارتفاع، شيب، جهت، انحناي مسطح، شاخص رطوبت توپوگرافي و شاخص قدرت جريان از مدل رقومي ارتفاعي 30 متر تهيه شده از سنجنده استر، توليد و پس از تجزيه و تحليل داده ها در محيط سامانه هاي اطلاعات جغرافيايي ميزان تاثير هر كدام از لايه ها بر وقوع زمين لغزش بررسي شد و در انتها نقشه پهنه بندي زمين لغزش ايجاد شد. بررسي ها نشان داد كه بخش هاي مرتفع منطقه به علت رطوبت كمتر، ارتفاع و شيب بيشتر و تقويت عوامل ناپايداركننده، مستعدتر به وقوع زمين لغزش هستند.