شناسايي راهكارهاي حفاظت باغات سنتي قزوين با بررسي عوامل موثر برتخريب در راستاي الزامات توسعه شهري پايدار

با توجه به اينكه تصور شهر جدا از محيط هاي طبيعي، اجتماعي و انسان ساخت متعلق به قلمرو اكولوژيك آن يعني محيط هايي كه در بهره وري از فضا و منابع زيست كره با شهر سهيم اند، محال است. در اكثر شهرهاي ايران توسعه شهري بدون ملاحضات اكولوژيكي باعث از بين رفتن باغات و فضاهاي سبز شهري شده و نيز منجر به رشد بي قواره شهرها در راستاي گسترش افقي صورت گرفته در باغات و فضاي سبز شده است. شهر قزوين از شهرهاي پرجمعيت استان قزوين يكي از شهرهاي متضرر از چنين روندي است. رويكرد حاكم بر پژوهش حاضر اكتشافي است كه از روش نمونه گيري دلفي و مصاحبه استفاده شده است وبر اين اساس نظرات 17 نفر از متخصصان و مديران شهري آگاه و 14 نفر از مالكان باغات سنجش شده اند. با توجه به اينكه چهار بعد توسعه پايدار پايه پژوهش حاضر بوده و تمام بخشهاي تحقيق بر اين اساس تدوين يافته است. با استفاده از ساختاربندي كردن كل عوامل كليدي در مدل DPSIR مشخص شد. بر اساس چهار بعد نظري توسعه پايدار و استخراج عوامل تخريب همچنين خروجي حاصل از تحليل سلسله مراتبي براي باغات سنتي قزوين بيانگر آن است كه گزينه هاي پيشنهادي در 4 دسته حفظ و احياء باغات با مشاركت مالكان و برقراري امتياز TDR، خريد توسط شهرداري به منظور عملكردهاي عمومي براي رفاه گردشگري، عدم مداخله، تغيير الگوي كشت خلاصه شده اند. در آخر وزن و اهميت هر كدام از گزينه هاي مدل در ارتباط با تخريب باغات مشخص شده كه نتايج مطالعه نشان ميدهد رويكرد انتقال حقوق توسعه از لحاظ معيارهاي بررسي شده به دليل اصلاح روند تخريب اراضي باغي و كشاورزي، قابليت محافظت از اراضي مذكور شهر قزوين را دارد.