سنجش سطح توسعه يافتگي مناطق روستايي با استفاده از مدل TOPSIS مطالعه موردي شهرستان زنجان

مناطق روستايي داراي تفاوت بسياري از نظر سطح توسعه يافتگي با مناطق شهري و همچنين با يكديگر هستند. تداوم اين تفاوت ها در دراز مدت ناگواري هاي سياسي، اقتصادي و اجتماعي را به دنبال خواهد داشت. لذا توجه به مناطق روستايي و بلاخص روستاهاي محروم در راستاي تامين نيازهاي اساسي آنان و دسترسي مناسب به خدمات حايز اهميت بوده و توسعه اين نواحي زمينه ساز توسعه در سطوح منطقه اي و ملي را فراهم مي نمايد. پژوهش حاضر سعي دارد تاشناخت و آگاهي اوليه از وضعيت موجود در سطح مجموعه هاي روستايي در شهرستان زنجان را به دست آورده و زمينه اي جهت توسعه عادلانه در مناطق روستايي فراهم آورد. تحقيق حاضر از نظر نوع كاربردي و از نظر ماهيت توصيفي - تحليلي مي باشد. روش جمع آوري اطلاعات كتابخانه اي و ميداني است. جامعه آماري پژوهش 13 دهستان واقع در شهرستان زنجان بوده و به منظور تجزيه و تحليل اطلاعات از تكنيك تاپسيس استفاده شد. نتايج پژوهش نشانمي دهد كه از مجموع 13 دهستان واقع در شهرستان زنجان دو دهستان توسعه يافته، سه دهستان درحال توسعه، سه دهستان كمتر توسعه يافته و پنج دهستان به عنوان مناطق توسعه نيافته يا محروم هستند. بنابر اين اكثر مجموعه هاي روستايي موجود در سطح شهرستان زنجان معادل 38/46 درصد از دهستان ها جز مناطق محروم از توسعه محسوب مي شوند كه ناشي از عدم دسترسي مناسب به خدمات آموزشي و فرهنگي، زير بنايي و كالبدي و ارتباطي، بهداشتي و درماني، اداري و خدماتي مي باشد. لذا به منظور بهبود و توسعه محلي و به دنبال آن توسعه منطقه اي توجه به اين مناطق محروم در سياستگذاري ها و برنامه ريزي ها حايز اهميت خواهد بود.