ارزيابي و سنجش ميزان رضايت مندي مردم از مترو خط آزادگان به قائم (كاهش ترافيك)

هدف اصلي حمل و نقل ايجاد امكان جابه جايي و دسترسي براي انسان ها و كالاهاي ساخته شده توسط آنها و همچنين كالاهاي مورد نياز آنها است؛ حمل و نقل در جوامع امروزي بيش از اينكه يك مسئله فني و مهندسي باشد، يك مسئله اجتماعي، اقتصادي و زيست محيطي محسوب مي شود. از نظر تاريخي، به موازات رشد و توسعه اقتصادي، نياز به حمل و نقل نيز افزايش مي يابد و به تبع آن، با گسترش فعاليت هاي حمل و نقلي، عوارضي همانند افزايش مصرف انرژي و آلودگي هاي محيطي شدت مي گيرند. روند چهل سال اخير فعاليت هاي حمل ونقلي در سطح جهاني، حاكي از افزايش سطح وابستگي به خودرو و تغيير در سبك زندگي اجتماعي است كه به دنبال خود، افزايش حساسيت نسبت به اثرات زيست محيطي و همچنين بازتاب هاي آن در حوزه سلامت را به همراه داشته است. ورود سيستم مترو به شبكه هاي حمل و نقل شهري، تغييرات عمده اي در جريان ترافيك شهرها ايجاد كرده و متعاقب آن تأثيرات گوناگوني بر جذب جمعيت و توسعه نواحي اطراف ايستگاه هاي خود گذاشته است" . يكي از مهم ترين اين تأثيرات، فراهم آمدن قابليت دسترسي مناسب تر افراد به فعاليت هاي اشتغال، بازار، نواحي تجاري، امكانات آموزشي و همچنين ساير تسهيلات رفاهي است. اين پژوهش در مورد ميزان رضايتمندي مردم و همچنين كاهش بار ترافيكي درخط مترو آزادگان به قائم در تهران به تجزيه و تحليل داده هاي حاصل از پرسشنامه با استفاده از SPSS نوشته شده است كه با استفاده از نرم افزار آمار توصيفي و استنباطي پرداخته شده است. نتايج نشان مي دهد كه با توجه به اين كه بيشتر مردم دراين خط از مترو استفاده مي كنند ولي از آن رضايت ندارند ولي با احداث اين خط از بار ترافيكي كاسته شده است و اين براي مردم رضايت بخش است.