مكان يابي بهينه فضاي سبز شهري با استفاده از روش هاي تصميم گيري چند معياره AHP و TOPSIS (مطالعه موردي: شهر همدان)

افزايش جمعيت و رشد صنعت در شهرها منجر به آلودگي زيست محيطي گرديده و نيز اثرات مخربي را بر شهرنشينان وارد نموده است. در همين راستا فضاي سبز شهري از مهمترين كاربري هاي شهري است كه از آن همانند شش هاي تنفسي شهرها ياد مي كنند. اين كاربري مي تواند بيشترين نقش را در تعديل اثرات مخرب پديده آلودگي داشته باشد.هدف از اين پژوهش مكانيابي فضاي سبز شهري در شهرستان همدان ميباشد. در اين پژوهش با استفاده از روش هاي تصميم گيري چند معياره فرآيند تحليل سلسله مراتبي و مدل تاپسيس با درنظرگرفتن معيارهاي كاربري فضاي سبزموجود، آموزشي، درماني، انتظامي، فرهنگي، مذهبي، تاسيسات شهري، تجاري، ورزشي، مسكوني، شيب زمين و شبكه دسترسي مكان مناسب براي احداث فضاي سبز انتخاب شده است. براي پياده سازي ابتدا پايگاه داده مكاني براي معيارهاي مورد نظر ايجاد شده و سپس با استفاده از فرآيند تحليل سلسله مراتبي وزن هر معيار مشخص شده و سپس در محيط سيستم اطلاعات مكاني همپوشاني وزندار انجام شده است و محله اي مناسب براي احداث فضاي سبز انتخاب شده اند و در نهايت محله اي مشخص شده با استفاده از مدل تاپسيس اولويت بندي شده اند.