بررسي تاثير طراحي محيط بر ارتقاء سطح امنيت فضاهاي عمومي (مطالعه موردي: پارك شهيد رجايي شهر زنجان)

كمبود امنيت در فضاهاي عمومي شهر با كاهش تعداد مراجعه كنندگان و دفعات مراجعه توام بوده و در نتيجه كاهش مطلوبيت محيطي را به همراه خواهد داشت. اين پژوهش در پي پاسخگويي به اين سوال است كه افزايش ضريب ايمني پاركهاي شهري با طراحي محيطي چگونه امكانپذير است? اثرات طراحي محيطي بر افزايش امنيت پاركهاي شهري چيست? اين پژوهش براساس روش توصيفي – تحليلي و گردآوري داده ها با استفاده ازشيوه پيمايش ميداني (مشاهده) انجام يافته است. هدف از اين نوشتار ارزيابي ايمني پارك شهيد رجايي زنجان براساس اصول مباني نظريه ي پيشگيري جرم از طريق طراحي محيطي براي پارك ها و فضاهاي سبز مي باشد. هر چند با ورود به پارك شهيد رجايي زنجان بدون آگاهي از مفهوم اصول پيشگيري جرم از طريق طراحي محيطي تا حدودي اين اصول رعايت شده ولي اگر همراه با عواملي مثل تقويت بعد اجتماعي مردم (افزايش تعلق خاطر مردم به فضاهاي عمومي بخصوص پاركها)، توافق و همدلي بين سازمان هاي مسيول اعم از نيروهاي پليس و مردم و ... ، ايجاد تغيير در تصوير ذهني مردم نسبت به اين پارك در طول زمان و واگذاري بخشي از مسيوليت ها به شهروندان باشد نتيجه بخش خواهد بود.