بررسي نقش عوامل سازماني بر توسعه صنايع دستي در مناطق روستايي شهرستان زنجان

رشد جمعيت، بيكاري و منابع مالي ناكافي براي برنامه هاي توسعه اقتصادي سبب توجه فراوان به صنايع كوچك با توجه به سهولت توسعه آنها، براي توسعه اقتصادي كشورهاي در حال توسعه شده است. صنايع دستي به علت ايجاد فرصت هاي اشتغال در سطح ملي و محلي، سبب توسعه متعادل ميان خانوارهاي روستايي و شهري و بخش كشاورزي و صنعت شده است و نقش اساسي در تنوع بخشي بهينه به فعاليت هاي اقتصادي در جوامع روستايي دارد. توسعه صنايع دستي سبب افزايش اشتغال، توليد و درآمد ملي شده و افزايش صادرات و درآمدهاي ارزي و در نهايت برقراري عدالت اجتماعي و اقتصادي را در پي خواهد داشت. لذا شناسايي نقش عوامل حمايتي سازماني بر توسعه صنايع دستي از اهميت بالايي برخوردار است. هدف اين تحقيق بررسي نقش عوامل سازماني بر توسعه صنايع دستي در مناطق روستايي شهرستان زنجان بوده است. جامعه آماري اين تحقيق توليدكنندگان صنايع دستي در مناطق روستايي شهرستان زنجان بودند كه با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي ساده نمونه مورد نظر از سطح روستاهاي شهرستان زنجان انتخاب گرديد. حجم نمونه براساس جدول بارتلت و همكاران ( 2001 ) و فرمول كوكران برابر با 200 نفر تعيين گرديد. ابزار مورد استفاده در اين تحقيق پرسشنامه بود. روايي ظاهري و محتوايي ابزار تحقيق با استفاده از نظر متخصصان موضوعي مورد تاييد قرار گرفت. به منظور بررسي پايايي ابزار مورد نظر، پيش آزمون انجام گرديد و مقدار ضريب آلفاي كرونباخ آن براي متغيرهاي تحقيق، بالاي 0/70 بدست آمد كه نتايج ضرايب حاصل، حاكي از پايايي مناسب ابزار بود. يافته هاي تحقيق نشان داد كه عوامل سازماني بر توسعه صنايع دستي نقش بسيار موثري دارند. به طوريكه با كمبود حمايت هاي سازماني دولت، توسعه صنايع دستي ممكن نيست.