نقش فرايند مديريت دانش در يادگيري سازماني اعضا هيئت علمي دانشكده كشاورزي دانشگاه تربيت مدرس

هدف از انجام مطالعه حاضر، تبيين رابطه بين فرايند مديريت دانش و يادگيري سازماني در اعضا هيئت علمي دانشكده كشاورزي دانشگاه تربيت مدرس استان تهران مي باشد. تحقيق حاضر از نوع كاربردي و به روش توصيفي- همبستگي انجام شد. جامعه آماري اين پژوهش شامل كليه اعضا هيئت علمي دانشكده كشاورزي دانشگاه تربيت مدرس استان تهران مي باشند. تعداد اين افراد 70 نفر بود كه به روش سرشماري براي انجام مطالعه انتخاب شدند. ابزار جمع آوري اطلاعات در اين پژوش پرسشنامه بود. براي تعيين روايي پرسشنامه از نقطه نظرات و پيشنهادات اساتيد دانشگاه استفاده گرديد و به منظور تعيين پايايي پرسشنامه از آزمون آلفاي كرونباخ استفاده شد. ميزان ضريب آلفاي كرونباخ براي پرسشنامه مذكور 0/95 به دست آمد. نتايج تحليل مسير حاكي از آن بود كه مؤلفه هاي مديريت دانش به ترتيب اهميت اثرگذاري بر يادگيري سازماني عبارتند از؛ در اختيار گرفتن دانش با اثركل 74/7 درصد، كاربرد دانش با اثركل 58/2 درصد، انتشار دانش با اثركل 51/6 درصد، ذخيره سازي دانش با اثركل 24/5 درصد، خلق دانش با اثركل 20/0 درصد، سازماندهي دانش با اثركل 19/4 درصد. در مجموع مولفه هاي سرمايه اجتماعي 85/5 درصد از تغييرات يادگيري سازماني اعضا هيئت علمي دانشكده كشاورزي دانشگاه تربيت مدرسرا تبيين نمودند.