امكان سنجي اقليمي كشت گندم در غرب ايران

انتخاب صحيح ارقام زراعي، طراحي و بكارگيري ترتيبي مطلوب از ارقام متنوع زراعي با توجه به شرايط اقليمي و تناوب هاي زراعي، توجه به پتانسيل مناطق، تهيه اصولي بستر بذر، رعايت پارامترهاي زراعي، تهيه و مصرف به موقع و متناسب نهاده ها، فراهم نمودن و معرفي ادوات و ماشين آلات مناسب براي خاك ورزي و كاشت، رعايت تناوبهاي زراعي ومديريت مزرعه از آسانترين روشهاي مديريتي در هر اقليم براي بهره برداري در جهت توليد پايدار گندم و ساير محصولات ديگر مي باشد. در اين مطالعه به منظور امكان سنجي اقليمي كشت گندم در منطقه غرب ايران از آمار تعداد 14 ايستگاه سينوپتيك در بازه زماني 1985-2014 استفاده شده است. به منظور تعيين مناطق مناسب كشت ابتدا در مراحل مختلف فنولوژيكي گندم نيازهاي اقليمي آن شناسايي شد و سپس در هفت گروه اصلي اين نيازهاي شناسايي شده شامل حداقل ،حداكثر و ميانگين دما، رطوبت، بارش، ساعات آفتابي و درجه روز نقشه هاي پهنه بندي در مراحل مختلف فنولويكي (شش مرحله) ترسيم گرديد و در مرحه بعدي به منظور كاهش تعداد متغيرها و در نظر گرفتن مولفه هاي اصلي با استفاده از روش تحليل مولفه هاي مبنا تعداد 5 مولفه اصلي تعيين گرديد و نقشه هاي اين مولفه ها نيز براي منطقه غرب ترسيم شد و در مرحله آخر با استفاده از روش تحليل خوشه اي و روش ادغام وارد نسبت به خوشه بندي مناطق بر اساس شباهت ها و تفاوت ها اقدام شد و با ترسيم نقشه نهايي سه منطقه مطلوب ، متوسط و نامطلوب براي كشت گندم در غرب ايران تعيين شد.