بررسي تغييرات زيست محيطي تالاب هاي هامون و نقش آن در افزايش طوفانهاي گرد و خاك دشت سيستان با استفاده از تلفيق شاخص هاي سنجش از دور NDVI و NDWI

تالاب ها، از مهم ترين سرمايه هاي اكولوژيكي به شمار مي روند، از اين رو اطلاع از تغييرات آنها نقش اساسي دركيفيت مديريت اين گونه مناطق دارد. در اختيار داشتن اطلاعات جديد از تغييرات آنها به يافتن علل تغيير و اتخاذ برنامه ها و سياست هاي لازم كمك مي كند. مجموعه تالاب هاي هامون كه در دشت سيستان و در منتهي اليه شرقي كشور ايران واقع شده اند، در طي سالهاي اخير، به علت تغييرات مفرط زيست محيطي به يكي از مهمترين كانون هاي مولد گرد و غبار در منطقه تبديل شده اند. لذا بررسي تغييرات آنها از منظر زيست محيطي و با تاكيد بر تغييرات منابع آب و پوشش گياهي كه دو فاكتور مهم در كنترل گرد و غبار مي باشند ضروري به نظر مي رسد. به منظور يافتن مقدار و علت تغييرات به وقوع پيوسته در اين تالاب از تصاوير ماهواره اي LANDSAT TM & ETM طي دوره آماري (1984 تا 2014) و با گام هاي زماني 5 ساله، كه از تارنماي https://earthexplorer.usgs.gov دريافت گرديد، استفاده شده است. پس از تهيه تصاوير و صحت سنجي آنها، مراحل پيش پردازش، پردازش، طبق هبندي و پس از طبقه بندي بر روي تصاوير انتخابي مذكور با استفاده از نرم افزار ENVI انجام و تلفيق شاخص هاي سنجش از دور NDVI و NDWI بر روي تصاوير مورد نظر اعمال گرديد. نتايج حاصله بيانگر تغييرات منفي شديد زيست محيطي در منابع آب سطحي و پوشش گياهي پيرامون اين تالابها مي باشد كه نقش مهمي در افزايش رويدادهاي گرد و غباري دشت سيستان را به عهده داشته است.