پهنه بندي خطر زمين لغزش با روش SMCE (مطالعه موردي: حوضه آبخيز شهركرد، استان چهارمحال و بختياري)

بخش عمده اي از سرزمين ايران را مناطق كوهستاني فراگرفته است يكي از مخاطراتي كه همواره اين مناطق را تهديد مي كند ناپايداري دامنه اي است كه هر ساله خسارات زيادي را به اراضي دامنه اي و مورد بهره برداري انسان وارد مي كند.در اين ميان يكي از مخاطره آميزترين اين ناپايداري ها پديده لغزش مي باشد. در اين تحقيق از روش ارزيابي چند معياره مكاني براي پهنه بندي خطر زمين لغزش منطقه مورد مطالعه حوزه آبخيز شهركرد واقع در استان چهارمحال بختياري استفاده شده است نقشه عوامل مختلف با استفاده از تصاوير ماهواره اي،نقشه هاي موضوعي و بازديدهاي صحرايي تهيه شد. درختواره عوامل و محدوديت ها در نرم افزار ILWIS طراحي گرديد.نقشه هاي زمين شناسي، شيب، جهت دامنه، كاربري اراضي و فاصله از جاده، گسل، رودخانه و چشمه به عنوان عوامل و نقشه شيب به عنوان محدوديت به سيستم معرفي گرديد. پس از وزن دهي به عوامل و زير عوامل، نقشه حساسيت به زمين لغزش منطقه به صورت ارزش 0 تا 1 به دست آمد. سپس نقشه نهايي به 5 طبقه از مناطق بدون حساسيت تا خيلي زياد طبقه بندي شد و براي بررسي صحت آن، با نقشه پراكنش زمين لغزش هاي منطقه كه از طريق بازديدهاي ميداني تهيه شده بود، قطع داده شد. نتايج نشان داد كه اكثريت زمين لغزش هاي به وقوع پيوسته در طبقه حساسيت زياد و خيلي زياد قرار گرفته است و درنهايت صحت نقشه پهنه بندي تاييد شد.