ارزيابي توان اكولوژيك توسعه شهري و صنعتي با استفاده از مدل ويژه و مقايسه با كاربري موجود در شهرستانهاي شيراز، مرودشت و كازرون

افزايش جمعيت و به دنبال آن افزايش زيرساخت ها جهت پاسخگويي به نيازهاي بشري، روند تخريب و بهره كشي از سرزمين را شدت بخشيده است جلوگيري از اين روند با ايجاد هماهنگي بين رابطه انسان، طبيعت و انواع كاربري هاي ممكن، در ابتدا نياز به شناخت توان اكولوژيك طبيعت و ارزيابي آنها مي باشد تا با ايجاد تعادل بين توسعه كاربري ها و عرصه هاي طبيعي موجبات توسعه در خور را فراهم نمود. از آنجا كه ارزيابي توان اكولوژيك يكي از موثرترين راهها جهت رسيدن به توسعه پايدار در بخش توسعه شهري و صنعتي مي باشد در اين مطالعه با استفاده از مدل مخدوم ارزيابي توان اكولوزيك كاربري توسعه شهري و صنعتي در سه شهرستان پرجمعيت شيراز، مرودشت و كازرون تهيه گرديد. تجزيه و تحليل داده ها براي تهيه نقشه واحدهاي همگن طبق مدل مخدوم انجام و مدل ويژه تهيه گرديد. نتايج نشان داد در بين سه شهرستان، مرودشت با 93985 هكتار بيشترين توان را جهت توسعه متراكم دارد هم چنين مقايسه كاربري فعلي با توان موجود نشان داد بيشترين بهره كشي و فشار بر عرصه سرزمين با قرار گيري 9457 هكتار از ارضي توسعه صنعتي بر روي مناطق با توان نا مناسب در شهرستان شيراز و بيشترين درصد عدم تناسب با 54 درصد قرار گيري كاربري توسعه شهري بر روي مناطق نا مناسب درشهرستان مرودشت وجود دارد. هچنين نتايج نشان داد شهرستان كازرون فاقد توان توسعه متراكم مي باشد ولي توان مناسبي جهت توسعه درجه 2 دارد.