بررسي دقت زاويه مايل، براي تعيين موقعيت بوسيله توتال استيشن خارج از تراز و سانتراژ

بي ترديد در اصول ساخت دوربين هاي نقشه برداري نظير توتال استيشن ها، استفاده از تراز و شاغول اپتيكي به منظور استقرار دستگاه به طور دقيق بر روي هر ايستگاه صورت مي گيرد. با اين وجود زواياي افقي و قائم قرائت شده براي هر نقطه با اندازه گيري فاصله مي تواند منجر به محاسبه مختصات نقطه دوم گردد. اما زاويه مايل به عنوان پارامتري جديد در تعيين موقعيت دوربين هاي توتال استيشن خارج از تراز و سانراژ (غير مستقر) مطرح شده است كه خود مي تواند در بعضي مواقع با حذف مراحل استقرار (شامل تراز كردن و سانتراژ كردن) در وقت صرفه جويي كرد. با اين وجود اين روش مستقيماً به اندازه زاويه مايل و ميزان انحراف تراز دستگاه از حالت نرمال به حالت غير تراز از يك طرف و قرار گرفتن محل نقطه دوم از نظر اختلاف ارتفاع با نقطه اول بستگي دارد. به عبارت ديگر در بعضي موارد با زياد شدن خطاي زاويه مايل، نمي توان از اين روش براي جايگزين كردن روش هاي نرمال استفاده كرد. در اين تحقيق با بررسي حالت هاي مختلف ممكن در قرار گرفتن توتال استشن غير مستقر در يك شبكه مثلثي و همچنين حالت هاي مختلف در برداشت مختصات نقطه دوم و اندازه گيري كليه پارامترهاي مربوطه با چند نوع دستگاه توتال استشن، به بررسي دقت زاويه مايل براي برآورد مختصات نقطه دوم به روش برآورد كمترين خطاي مربعات پرداخته شده است. در انتها نتايج به صورت نمودار و جدول ارائه شده اند. در اينجا توصيه استفاده از اين روش با تحديد زاويه مايل ارئه شده است.