مسيريابي بهينه خط لوله انتقال آب با استفاده از داده هاي ليدار

آب در ايران بدليل قرار گرفتن در كمربند خشك جهاني، از اهميت زيادي برخوردار است. رساندن آب به بازارهاي مصرف يكي از مهمترين فعاليت هاي مربوط در اين زمينه است. بهينه بودن مسيرهاي خطوط انتقال امري ضروري به نظر مي رسد. روش هاي سنتي مسيريابي خطوط لوله نسبتا پرهزينه و زمانبر مي باشند.در اين روش ها نمي توان دخالت پارامترهاي مؤثر يعني ملاحظات مهندسي، اقتصادي و زيست محيطي را رعايت كرد كه اين امر باعث افزايش هزينه احداث خط لوله بخاطر مسيرهاي طولاني و عبور از نواحي غيرمجاز مي شود. در اين تحقيق روشي بر پايه ي تحليل سلسله مراتبي در محيط GIS براي مسيريابي بهينه خط لوله انتقال آب ارائه شده كه در آن از مدل رقومي زمين بسيار دقيق حاصل از داده هاي بازگشت آخر ليدار استفاده شده است. در مسير طراحي شده معيارهاي فني-مهندسي، اقتصادي و زيست محيطي را در نظر دارد. در يك آزمايش تجربي، مسير بهينه با اعمال شرط طول خط لوله تعيين شد و مشخص گرديد كه طول مسير خط لوله در حالت اقتصادي 10 درصد كمتر نسبت به طول خط لوله در انتقال با ريسك كمتر، يعني با تخصيص وزن بيشتر به معيارهاي فني و مهندسي، است.