بررسي و معرفي روش هاي استفاده از عوارض موضعي در توليد مدل سه بعدي اشياء

در تهيه مدل سه بعدي انجام عمليات تناظريابي به عنوان مهم ترين مرحله شناخته مي شود. در سال هاي اخير روش هاي گوناگوني به منظور خودكارسازي اين فرآيند ارائه شده است. در فتوگرامتري برد كوتاه با توجه به اعوجاجات شديد بين تصاوير از قبيل اختلاف مقياس و نقطه ديد؛ استفاده از روشه اي تناظريابي عارضه مبنا نسبت به روش هاي ناحيه مبنا در اولويت قرار دارد. به منظور انتخاب هر كدام از روش هاي تناظريابي ارائه شده، شناخت ويژگيها و نقاط ضعف و قوت هركدام از آنها امري ضروري به نظر مي رسد. در اين تحقيق، برخي از بنيادي ترين الگوريتم هاي عارضه مبنا جهت استفاده از آنها در توليد مدل سه بعدي اشياء مورد بررسي قرار گرفته اند. از بين الگوريتم هاي مطرح شده در اين تحقيق نمي توان يك الگوريتم خاص را به منظور استخراج عوارض موضعي در تمامي مجموعه داده ها انتخاب نمود؛ بلكه هر يك از اين روش ها مزايا و كاربردهاي خاص خود را داشته و با توجه به ساختارهاي موجود در تصوير مي توانند در استخراج عوارض موضعي مفيد باشند.