بررسي رابطه بين تجربه پژوهشي و آموزشي دانشجويان تحصيلات تكميلي كشاورزي

پژوهش حاضر، با هدف بررسي رابطه تجربه پژوهشي و آموزشي دانشجويان انجام گرفت. اين پژوهش از نوع توصيفي - پيمايشي مي باشد. جامعه آماري تحقيق از دانشجويان كارشناسي ارشد كشاورزي دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي گرگان تشكيل شده است ( 600=N ). با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي با انتساب متناسب، 114 دانشجو به عنوان نمونه انتخاب گرديد. روايي پرسشنامه توسط گروهي از اساتيد مورد بررسي قرار گرفت. ضريب آلفاي كرونباخ نيز جهت تعيين پايايي پرسشنامه 0/84 بدست آمد. داده ها با استفاده از نرم افزار 18SPSS مورد تحليل قرار گرفت. نتايج نشان داد كه بيشترين تجربه پژوهشي دانشجويان در بخش عملكرد استاد راهنما ( 3/896) و تصويب پيشنهاده ( 3/826 ) و كمترين تجربه مربوط به بخش زمينه سازي رشد فكري (2/65) و بخش زيرساختها و امكانات دانشگاه ( 2/792) مي باشد. همچنين بيشترين تجربه در بخش آموزشي مربوط به پي بردن به استانداردهاي مورد انتظار در دوره (3/47)، درك مشكلات درسي دانشجو توسط اساتيد ( 3/17 ) و تزريق انگيزه كافي اساتيد جهت انجام كار علمي ( 3/13 ) است. آزمون همبستگي نيز نشان داد كه رضايت مندي دانشجويان با تجربه پژوهشي رابطه مثبت و با تجربه آموزشي رابطه منفي و معني داري دارد.