كاربرد روش AHP در مكان يابي و پهنه بندي گردشگري در شهرستان آذرشهر

در دهه هاي اخير رشد و گسترش سريع شهرنشيني و استفاده از وسايل حمل و نقل، سبب افزايش چشمگير بازديد از مناطق طبيعي و فرهنگي شده است. گردشگري مي تواند به عنوان يك صنعت دركنار ساير صنايع مانند كشاورزي و خدمات، سبب اشتغالزايي و رونق اقتصادي و رشد اجتماعي شود. بنابراين الگوهاي نوين توسعه بر مدار توسعه محلي و بهره گيري از تنوع هاي مكاني - فضايي استوار هستند. شناسايي ظرفيت ها و توانمندي هاي مختلف در سطوح خرد فضاهاي جغرافيايي در كانون توجه برنامه ريزان توسعه قرار دارد. براي نيل به چنين هدفي مي توان GIS را به عنوان ابزاري قدرتمند به خدمت گرفت. براي اين منظور با استفاده از روش AHP (روش تحليل سلسله مراتبي) پس از تعريف معيارهايي، مناطق گردشگري شهرستان آذرشهر و روستاهاي تابعه مكانيابي مي شوند؛ توجه به اينكه معيارهاي مورد نظر براي مكانيابي از ارزش و اعتبار متفاوتي برخوردارند؛ بنابراين، تحليل سلسله مراتبي، بهترين روشي است كه در آن اهميت هر كدام از معيارها كه تركيبي از معيارهاي كمي و كيفي است – مد نظر قرارمي گيرد. در اين پژوهش سعي شد موثرترين معيارها، جهت پهنه بندي و مكانيابي گردشگري در شهرستان آذرشهر در نظر گرفته شود، كه شامل جهت شيب، پوشش گياهي، كاربري اراضي، فاصله از جاده، فاصله از شهر، ارتفاع، آب در دسترس، شيب و خاك مي باشند. سپس با استفاده از نظر كارشناسان اين معيار ها با روش فرايند سلسه مراتبي وزن دهي شدند و جهت شناسايي مكانهاي بهينه مورد استفاده قرار گرفت و ملاحظه گرديد، كه نتايج نشان داد كه بهترين مناطق جهت پهنه بندي و مكانيابي گردشگري درشهرستان آذرشهر در قسمت شمال و شمال غرب اين شهرستان مي باشد.