ارزيابي و اولويت بندي دسترسي به زيرساخت هاي تفريحي - گردشگري در استان اصفهان

پژوهش حاضر با هدف رتبه بندي شهرستان هاي استان اصفهان به لحاظ دسترسي به زير ساخت هاي تفريحي و گردشگري صورت گرفته است. روش تحقيق توصيفي - تحليلي مي باشد، به اين صورت كه ابتدا آمار و اطلاعات مربوط به زيرساخت هاي تفريحي - گردشگري هر يك از شهرستان هاي استان اصفهان از سالنامه آماري استان استخراج شده و سپس با استفاده از مدل AHP ضريب اهميت هر يك از زير ساخت ها محاسبه شده و به وسيله تكنيك TOPSIS به رتبه بندي شهرستان ها از لحاظ دسترسي به زير ساخت هاي تفريحي - گردشگري اقدام شد. نتايج بدست آمده از مدل هاي مورد بررسي حاكي از آن است كه اختلاف زيادي بين شهرستان هاي استان از نظر ميزان برخورداري از زير ساخت هاي تفريحي - گردشگري وجود دارد. نتايج پژوهش نشان مي دهد كه شهرستان هاي اصفهان، كاشان و آران و بيدگل بيشترين وشهرستان هاي خوانسار، نطنز و دهاقان كم ترين دسترسي به زير ساخت هاي تفريحي - گردشگري را به خود اختصاص داد ه اند. همچنين نتايج ارزيابي همبستگي بين پراكنش جمعيت و زيرساخت هاي گردشگري - تفريحي، در مدل اسپيرمن ( 06126 ) نشان مي دهد كه همبستگي نسبتا بالايي بين پراكنش جمعيت و توزيع زيرساخت هاي گردشگري در 23 شهرستان استان اصفهان وجود دارد.