بررسي پارامترهاي ژئومورفولوژي در توسعه فضايي شهر رشت

ژيومورفولوژي به عنوان يكي از شاخه هاي اصلي جغرافياي طبيعي متاسفانه آنظور كه بايد در ايران مورد توجه قرار نگرفته است. قلمرو وسيع آن مطالعه اجزا اصلي تشكيل دهنده كره زمين را در بر مي گيرد و ارتباط بسيار نزديك با ساير علوم زمين دارد. اساسا مورفولوژي شهرها زاييده محيط جغرافيايي، شرايط فرهنگي و فناوري كشورهاست. در واقع مورفولوژي شهري از عوامل طبيعي و فرهنگي توام شكل مي گيرد. ساخت آن، تغييراتي را به وجود مي آورد، چرا كه عامل فرهنگ و ايديولوژي نظام حاكم نقش مهمي ايفا مي كند. حيات و پويايي يك شهر تاحد زيادي از نحوه سرمايه گذاري در شهر اعم دولتي و بخش خصوصي تاثير مي پذيرد و اثر مثبت آن در رشد و گسترش شهر امري بديهي مي باشد. اما اثرات اين تغييرات نهايتا در محيط و بستر جغرافيايي شكل ميگيرد. بنابراين تامين رفاه شهروندان و ايجاد محيطي بهتر و مساعد تر بدون شناخت ويژگي هاي بستر شهر، يعني محيط طبيعي و مسايل آن، امكانپذير نيست. ازاينرو شناخت و مطالعه عوامل محيطي تاثير گذار در رشد كالبدي شهر رشت با تاكيد بر نقش دانش ژئومورفولوژي، از اهداف اصلي تدوين اين پژوهش مي باشد. روش تحقيق توصيفي و تحليلي بوده كه با بهره گيري از مطالعات اسنادي موجود (طرح جامع شهر رشت) در سالهاي 1368 و 1386 و بهنگام سازي لايه هاي اراضي توسط نرم افزار GIS موردارزيابي قرار گرفته است. نتايج بدست آمده با در نظر گرفتن اين سوال كه آيا آيا بين فرم ها و فرآيندهاي طبيعي و مكان يابي، پراكندگي، توسعه فيزيكي و تغيير در بستر مورفولوژي شهر رشت رابطه وجود دارد حاكي از همسويي اهداف طرح هاي فرا دست و نيازهاي دسترسي شهر و شهروندان نسبت به اجراي پروژه ها بوده و بر تاثير مستقيم اجراي پروژه هاي بنيادي در تسريع روند رشد و توسعه فيزيكي شهر صحه گذاشته است.