بررسي تغييرات زماني بارش هاي پاييزه ايران

بارندگي به عنوان يك متغير تصادفي جزو آن دسته از عناصر اقليمي است كه تغييرات چشمگيري بازمان و مكاندارد. در اين ميان بررسي توزيع زماني بارش در يك مكان از اهميت ويژ هاي برخوردار است. در اين تحقيق به منظورواكاوي تغييرات زماني بارش از داده هاي بارش روزانه 38 ايستگاه هواشناسي همديدكشور در طي دوره آماري 30ساله (1981-2010) كه داراي پراكنش مناسب است، استفاده شد. براي نشان دادن روند و معني داري بارش پاييزه ايران از آزمون ناپارامتري من - كندال، نمودار گرافيكي من - كندال و سنس در سطح احتمال 95 درصد استفاده شد. نتايج تحقيق نشان مي دهد كه در سري هاي زماني ميانگين ايستگاه هاي بارش پاييزه ايران، روند افزايشي بارش در ماه نوامبر در ايستگاه سقز در سطح احتمالي 95 درصد وجود دارد. ميزان افزايش بارندگي 16/5 ميلي متر، با شيب روند 1/65 درطي دوره مورد مطالعه بوده است. بررسي تغييرات ميانگين بارش در ساير ايستگاه ها در طي دوره مطالعاتي مذكور هيچ گونه روند مشخصي را نشان نمي دهند و فقط تغييرات ناگهاني همراه با نوسان در آن ها ديده مي شود.