پتانسيل سنجي بهره برداري از انرژي خورشيدي در روستاهاي خراسان رضوي با استفاده از سيستم اطلاعات جغرافيايي (GIS) و مدل AHP

انرژي خورشيدي در مقايسه با ساير منابع انرژي يكي از مهمترين، قابل دسترس ترين و پاك ترين منابع كره زمين است كه براي بهره برداري از آن نياز به تكنولوژي پيشرفته و پرخرج نيست. اين انرژي به عنوان يك منبع مفيد كه فاقد خطر و اثرات نامطلوب زيست محيطي است مي تواند در مناطق داراي محدوديت به منظور تامين برق روستا هاي دوردست و آبادي هاي پراكنده همچنين براي تامين انرژي پايه و ارزان مورد نياز در مزارع، صنايع روستايي، صنعت و كشاورزي و خدمات روستايي مورد استفاده قرار گيرد. نظر به اينكه ميانگين سالانه مجموع ساعات آفتابي استان 3107 ساعت در سال مي باشد، اين پژوهش با هدف پتانسيل سنجي انرژي خورشيدي در روستاهاي / خراسان رضوي 36 استان خراسان رضوي مورد انجام قرار گرفته است. در فرآيند پياده سازي پژوهش ابتدا لايه هاي ساعات آفتابي، رطوبت توليد شدند. در GIS نسبي، دما، جهت شيب، ارتفاع، بارندگي، فاصله از راه، فاصله از گسل، فاصله از رودخانه در محيط استفاده شد، لايه ها AHP براساس مدل expert choice نهايت براي به دست آوردن وزن شاخص ها از نرم افزار تلفيق شده، و در نهايت مناطق داراي پتانسيل بالا جهت بهره برداري از انرژي خورشيدي تعيين گرديدند. با GIS در برهمگذاري روستاها و محدوده هاي با پتانسيل بالاي انرژي خورشيدي روستاهاي مناسب جهت بهربرداري از انرژي خورشيدي شناسايي گرديدند. طبق نقشه نهايي قسمت هاي جنوبي، جنوب شرقي و غربي و قسمت هاي كوچكي از ناحيه مركزي استان به عنوان مناسب ترين پهنه ها شناسايي شده و روستاهاي اين مناظق قابليت بهربرداري از انرژي خورشيدي را دارند.