مدل پيشنهادي براي بكارگيري سامانه 3D-GIS و مدل ارتفاعي رقومي (DEM) جهت تحليل ميزان مصرف انرژي در بافت هاي شهري

با توجه به مطالعات صورت گرفته در اين زمينه، به نظر مي آيد نياز بر اين است كه فرم شهري، مولفه هاي موثر طراحي شهري، هندسه شهري به طور خاص و مورفولوژي بافت هاي شهري بر ميزان مصرف انرژي در شهر بررسي شده و عواملي كه مانع از بهينه سازي مصرف انرژي و همچنين مانع افزايش كارايي انرژي مي شود شناسايي شود. اين پژوهش به بررسي امكان استفاده از يك مدل ساده رستري به نام DEM و تاثير هندسه شهري به طور خاص و نسبت سطح به حجم ساختمان ها كه توصيف گري جالب از بافت شهري مي باشد مي پردازد، همچنين در پي تهيه يك مدل جهت محاسبه، مقايسه و تحليل ميزان مصرف انرژي در بافت شهري ميباشد، كه اين مدل با بكارگيري 3D-GIS و DEM بدست مي آيد. متون مرتبط تحقيق به روش اسنادي گردآوري و سپس داده ها با استفاده از تكنيك هاي آماري تجزيه و تحليل مي گردند. از طرفي با استفاده از نرم افزار ArcGIS نقشه DEM را تهيه نموده و با نرم افزار 3D ArcGIS و Matlab پردازش مي گردند. بررسي هايي كه در اين پژوهش صورت گرفت ثابت مي كنند كه DEM ابزار خوبي است كه پارامترهاي مورفولوژيك شهري را خيلي سريع در اختيار ما قرار مي دهد. سپس برخي از اين پارامترها در مدل LT بكارگرفته شد تا حالت هاي مختلف مصرف انرژي بررسي شوند. در اين مطالعه تعدادي از روابط ميان بافت شهر و مصرف انرژي، استخراج گرديد. اين پژوهش ثابت كرد كه نسبت سطح به حجم هرچند كه پارامتر مورفولوژيكي جالبي است اما بيانگر كل مصرف انرژي در سطح شهر نيست. شاخص مناسب تر نسبت مناطق غير پويا به پويا است هر چند كه مقادير دقيق مصرف انرژي تنها از طريق شبيه سازي هاي تلفيقي نظير مدل LT بدست مي آيد . اين نتايج در مقياس شهر تاكنون اثبات نشده بودند.