صلاحيتهاي مورد نياز فراگيران در نظام آموزش عالي كشاوزي

نظام آموزش عالي از بزرگترين و گسترده ترين نظامهاي درون جامعه است كه سرنوشت جامعه را در بلندمدت تعيين مي كند. دانش آموختگان دانشگاها به عنوان خروجي نظام آموزش عالي بايستي با نياز جامعه هماهنگ باشند تا از اين طريق از دانش و تخصص خود در جهت پيشبرد اهداف جامعه استفاده كنند. نظام آموزش عالي كشاورزي صلاحيت محور بر مبناي هماهنگي نيروي آموزش ديده با نياز بازار كار شكل گرفته است. توجه به صلاحيتهاي مورد نياز فراگيران يكي از اركان نظام آموزش عالي كشاورزي صلاحيت محور است كه در اين مطالعه مورد بررسي قرار گرفته است. هدف اين پژوهش پاسخگويي به اين سوال است كه براساس تحقيقات انجام شده، صلاحيت هاي لازم براي فراگيران كشاورزي در نظام آموزش عالي كشاورزي صلاحيت محور كدامند؟ اين تحقيق از نظر ماهيت توصيفي تحليلي است و در آن از روش تحليل محتوايي و بررسي اسنادي بهره گرفته شده است. جامعه مورد مطالعه، پژوهش هاي انجام شده در اين زمينه است كه 10 پژوهش به صورت نمونه هدفمند و در دسترس براي مطالعه انتخاب شده است. ابزار جمع آوري اطلاعات و داده هاي مورد نياز پژوهش، چك ليست و فرمهاي محقق ساخته بوده و براي تفسير و تحليل داده ها از روش تحليل توصيفي استفاده شده است. براساس يافته هاي تحقيق صلاحيت هاي محوري در 6 دسته شامل صلاحيت دانشي، تحليلي، تجربي، اقتصادي، مديريتي و ارتباطي طبقه بندي شدند. از آنجا كه صلاحيت هاي ارتباطي با بيشترين فراواني از جمله مهمترين صلاحيت هاي مورد نياز فراگيران در مطالعات مختلف بود لذا پيشنهاد مي شود كه در نظام آموزش عالي كشاورزي اين نوع صلاحيت ها بيشتر مورد توجه قرار گيرد.