كشاورزي زيستي و تاثير آن بر توسعه پايدار از ابعاد اجتماعي، اقتصادي و زيست محيطي

در سال هاي اخير، با تشديد روند تخريب اكوسيستم هاي طبيعي و استفاده نامطلوب از منابع توليد پايه و كاهش و آلودگي آنها، ضرورت برنامه ريزي به منظور ايجاد تعادل پايدار بيش از پيش مورد تاكيد قرار گرفته است كه در اين ميان كشاورزي زيستي به عنوان يكي از رويكردهاي اصلي كشاورزي پايدار مي تواند نقش بسيار مهمي را در دستيابي به اهداف توسعه پايدار ايفا نمايد. با توجه به اهميت موضوع، هدف كلي مقاله حاضر، بررسي تاثيرات كشاورزي زيستي بر توسعه پايدار بود. بر مبناي مرور و واكاوي گسترده ادبيات نظري مشخص شد كه تاثيرات كشاورزي زيستي بر توسعه پايدار را مي توان در سه دسته تاثيرات اجتماعي، تاثيرات اقتصادي و تاثيرات زيست محيطي در نظر گرفت. همچنين به منظور توسعه كشاورزي زيستي در كشور ساز و كارهاي متعددي همچون فراهم سازي زيرساخت ها و امكانات لازم به منظور توسعه كشاورزي زيستي، تدوين قوانين و استانداردهاي لازم، اجراي برنامه هاي ترويجي مختلف همچون تهيه و پخش برنامه هاي راديويي و تلويزيوني، تهيه و توزيع نشريات، بروشورها و ديگر مواد چاپي ترويجي و ...، توسعه بازارهاي داخلي و خارجي براي محصولات كشاورزي زيستي، كاهش يارانه هاي كود و سم و تخصيص اين يارانه ها در راستاي توليد محصولات زيستي و ... پيشنهاد گرديد.