مكان يابي فضاهاي آموزشي مدارس ابتدايي شهر اردبيل با استفاده از مدل AHP

كاربري زمين شهري يعني ساماندهي مكاني و فضايي فعاليت ها و عملكردهاي شهري بر اساس خواست ها و نيازهاي شهري كه در واقع هسته اصلي برنامه ريزي شهري است و انواع استفاده از زمين را طبقه بندي و مكان يابي مي كند افزايش سريع جمعيت شهرهاي ايران موجب افزايش تقاضا براي خدمات عمومي شده است. و اين امر به دليل نبود نظام مدون و دقيق برنامه ريزي در اكثر شهرهاي ايران مشكلات فراواني را به وجود آورده است، كه از مهم ترين آنها كاهش سرانه خدمات آموزشي مي باشد. به دليل حساسيت اين كاربري و ارتباط مستقيم آن با خانواده ها، نحوه تخصيص فضا براي كاربري آموزشي از اهميت زيادي برخوردار است. پژوهش حاضر سعي دارد در پرداختن به مساله مكان يابي، محلي مناسب جهت استقرار مدارس ابتدايي برگزيند اطلاعات مكان محور در اين تحقيق به منظور مكان يابي بهينه فضاهاي آموزشي، شهر اردبيل به عنوان يكي از شهرهاي محروم از لحاظ توزيع بهينه خدمات شهري به خصوص كاربري آموزشي در مقياس هاي مختلف انتخاب گرديده و در نهايت پس از همپوشاني لايه هاي مربوط به هر يك از معيارهاي مكان گزيني فضاهاي آموزش ابتدايي و محاسبه امتيازات و وزن هاي مربوط با استفاده از مدل تحليل سلسله مراتبي (Ahp) مناطق كاملا نامناسب، مناطق نامناسب، مناطق مناسب و مناطق كاملا مناسب جهت مكان گزيني مراكز ابتدايي مشخص گرديد. به طوري كه با در نظر گرفتن استانداردها و معيارهاي موثر در مكان يابي مدارس ابتدايي، شهر اردبيل را تحت پوش مدارس ابتدايي پيشنهادي قرار گيرد.