بررسي كاربرد افعال پيشوندي در شعر سهراب سپهري

اشعار «سهراب سپهري» يكي از پر مخاطب ترين اشعار معاصر فارسي است. كه طي دهه هاي اخير بسيار مورد بحث و پژوهش قرار گرفته، اما به لحاظ جنبه هاي دستور زبان كمتر مورد تحقيق بوده است. با توجه به اهميت دستور زبان در ادب معاصر، در اين پژوهش به كاربرد افعال پيشوندي در شعر «سهراب سپهري» پرداخته شده است. و چون اين گونه افعال يكي از حلقه هاي ارتباطي بين تمامي ادوار زبان و ادبيات فارسي است، و در شعر معاصر نيز حضوري مؤثر دارد. افعال پيشوندي در شعر «سهراب» از بسامد بالايي برخوردار نيست و لذا نمي توان كاربرد اين گونه افعال را از ويژگي هاي شعر او دانست؛ اما حضور اندك آنها در شعر او با وجود غير تعمدي بودن، داراي بار معنايي خاص و تشخصي مشهود است. هدف اين پژوهش بررسي كاربردهاي مختلف و معاني و ظرايف استعمال افعال پيشوندي در شعر «سهراب سپهري» است. روش اين تحقيق توصيفي و تحليلي و آماري ست و به شيوه ي كتابخانه اي انجام گرفته است.