واكاوي توهم فراواني آب، مطالعه موردي شهرستان فلاورجان

آب به عنوان مهم‌ترين زيرساخت و عامل توسعه صنعتي، اقتصادي، اجتماعي، سياسي و شكوفايي تمام بخش‌هاي زيست محيطي نقش سازنده و غيرقابل جايگزيني دارد. نياز مستمر و ضروري به دستيابي مطمئن و مداوم به منابع آب همراه با محدوديت اين منابع از يك سو و ناهمگوني توزيع زماني و مكاني اين منابع از سوي ديگر موجب شده تا با افزايش جمعيت، دگرگوني نيازهاي فردي و اجتماعي و رشد روزافزون تقاضا، موضوع آب به يكي از چالش‌هاي عمده جهان تبديل شود. اين توهم (سوء برداشت) وجود دارد كه آب به مقدار فراوان در اختيار است و همين امر خود، علت مصرف بيش از اندازه مصرف آب شده است. اين مقاله با رويكرد كيفي به بررسي سوء برداشت هاي رايج در حيطه مصرف آب در فلاورجان مي پردازد. جامعه آماري پژوهش مشتمل بر كارشناسان اداره جهاد كشاورزي شهرستان فلاورجان بوده است. نمونه گيري به روش هدفمند و تا دستيابي به اشباع نظري صورت پذيرفت. بر اين مبنا، تعداد شش نفر از كارشناسان مورد مصاحبه نيمه ساختارمند قرار گرفتند. تحليل يافته ها با بهره گيري از نرم افزار آماري Nvivo10 در محيط ويندوز انجام پذيرفت. نتايج پژوهش حاكي از آن است كه عواملي از قبيل مديريت ناصحيح آب، ناآگاهي از بحران آب و انتقال آب به ساير بخش ها منجر به ايجاد توهم فراواني آب و در نهايت افزايش بيكاري و فقر در منطقه شده است. راهكارهاي مقابله با توهم آب در سه دسته ي آموزشي، تغيير الگوي كشت و مديريت آب ارائه شده است.