بررسي اشعار حماسه عرفاني عطار نيشابوري (خوانش عطار از شاهنامه)

اشعار حماسي يكي از مهم ترين اشعار قهرماني و پهلواني اقوام ايراني است كه نسل به نسل ادامه داشته است. حماسه انواع مختلفي دارد كه براي نمونه مي توان به حماسه عرفاني اشاره كرد. اين نوع حماسه نبرد به دشمن دروني است كه انسان را به گناه وا مي دارد. هدف اين مطالعه توصيفي - تحليلي بررسي اشعار حماسه عرفاني عطار نيشابوري (خوانش عطار از شاهنامه) است. در حماسه در اقوام مختلف نبردهايي ميان افراد صورت مي گيرد كه در نهايت آن قومي كه تواناتر است، قهرمان است؛ اما حماسه عرفاني نبرد با دشمن ترين دشمن هاست و آن هم نفس اماره است. نبرد با اين دشمن بسيار مشكل تر از نبردهاي قومي و قبليه اي است؛ چون با لغزش در ايمان به خداوند نفس اماره مي تواند حاكميت كند. اين حاكميت سرمنشاء بي ايماني و كفر است كه شاعران حماسي و عرفاني به ويژه عطار به آن اعتقاد دارد. در پايان مي توان اذعان داشت كه رهرو حق با ايمان به خداوند و خدا پرستي مي تواند بر نفس اماره خود غلبه كند كه اين نمود بارزي از حماسه عرفاني است.