تاثير اقليم فارس بر جهان نگري سعدي

سعدي شاعر و نويسنده اي است كه آوازه اش جهان را در نورديده است. گلستان او كه كتاب درسي در بسياري از حوزه هاي ديني بود- نخستين اثري هم بود كه به انگليسي ترجمه شد. مقبوليت سريع گلستان در اروپا، نشانگر اين است كه گفته هاي سعدي فرازماني و فرامكاني هستند كه تأثير پذيري نامداراني چون لافونتن، ولتر و آراگون مويد آن است. بدون شك محيط جغرافيا تأثيري فراوان بر شكل دهي به جهان بيني انسان دارد؛ بر اين اساس، اقليم فارس در قلب ايران، همچون چهارراهي بوده كه هم كاروان هاي تجاري را در كاروانسراهايش ديده و هم اوضاع متغير سياسي و اجتماعي را در اثر حكومت حاكمان ايراني و انيراني پذيرفته است؛ گاهي شاهد صدور فرمان هاي شاهنشاهان مقتدر به اقصاي عالم و گاهي شاهد دولت هاي مستعجل بوده است. چه از بعد سياسي و نظامي و چه از بعد فرهنگي، اين ايالت در كانون رويدادهاي ايران تا روزگار ما قرار داشته است. موقعيت جغرافيايي اين ايالت و برخورد هر روزه ي ساكنانش با فرهنگ هاي متنوع و سليقه هاي مختلف و پيروان دين هاي گونه گون، نقش بسزايي در تسامح مردم اين ايالت و تلطيف ديدگاه ها و پرورش جهاننگري آنان داشته است؛ چنان كه همين جهان نگري باعث شده كه به جاي تعصب هاي نابجا انديشه هايي در آنجا ببالد كه افق هايش تا دوردست هاي جهان را درنوردد. اين جستار بر آن است كه نقش جغرافيايي ايالت فارس را در شكل دهي به جهان نگري سعدي برجسته كند.