نوجوان و لذت هاي خواندن - با تحليل رمان هستي اثر فرهاد حسن زاده با تكيه بر آراي نودلمن و رايمر

نوجوان امروز در روند گزينش و خوانش رمان، معيارهاي متفاوتي نسبت به كودك و بزرگسال دارد. نيازهاي خاص وي سبب مي شود، تنها به سوي رمان هايي مي كند كه ضمن خواندن آنها لذت و شعف رهايي، همذات پنداري، خودشناسي و بسياري از لذت هاي ناب ديگر را تجربه كند. پري نودلمن و ماويس رايمر معتقدند: خواننده ي ادبيات كودك و نوجوان، متن را هم براي لذت و هم به سبب شعفي كه بر مي انگيزد، مي خواند.به گفته ي آنها نويسنده و تصويرگر مي توانند لذت را به اشكال متنوع براي مخاطب ايجاد كنند. رمان «هستي» اثر فرهاد حسن زاده روايت خوشي ها و ناخوشي هاي نسلي است كه جنگ و آوارگي را متحمل مي شوند. قهرمان در جريان داستان به بلوغ و هويتي تازه مي رسد. حسن زاده در اين رمان، با در دنياي نوجوان و با انتخاب هوشمندانه ي راوي نوجوان، شخصيت پردازي دقيق و تصويري، لحن ساده، خلق كشمكشها و تعليق هاي هيجان انگيز، طنز، پايان باز و ... متني لذت بخش و شعف آفرين را براي مخاطب مي آفريند و در كنار آن به دليل ايجاد فضايي نوستالژيك، لذت خواندن را براي مخاطب بزرگسال نيز فراهم مي كند. حال پرسش اين است كه نويسنده چگونه توانسته است نوجوان امروز را با خود همراه كند؟ واكاوي عوامل لذت آفرين اين رمان هدف اصلي اين مقاله است. روش پژوهش، توصيفي و متن كاوي است؛ ابتدا مقدماتي دربارهي ايجاد لذت در مخاطب با تكيه بر نظريات پژوهشگران و نظريه پردازان ادبيات كودك ذكر مي شود و در ادامه، عوامل لذت آفرين و شعف بخش متن داستاني، از خلال پژوهش هاي پري نودلمن و ماوس رايمر استخراج، سپس با تكيه بر رمان هستي به عنوان نمونه دلايل همذات پنداري نوجوان با اثر مشخص مي شود.