نگرشي ديگر مبتني بر پايداري به رمان كوري

ساراماگو نويسنده متعهدي است كه در آثارش به انتقاد از دنياي مدرن - كه علي رغم شعارهايش، نسبت به عدالت اجتماعي بي تفاوت است و اكثر شهروندان را مورد استثمار مستقيم يا غيرمستقيم قرار ميدهد- مي پردازد. وي با الگو پذيري از شيوه پست مدرن در رمان نويسي، اعتراض و انتقاد خود را نسبت به دنياي مدرن و تبعات آن بيان مي كند. ساراماگو در رمان كوري به نحوي نمادين جلوه هايي از پايداري پسنديده، جهت دست يابي به جامعه اي روشن و پايداري ناپسند در تقابل با خردمندي و تن دادن به شرايط نامطلوب را به نمايش گذاشته است. اگرچه وي در اين رمان متأثر از ماركسيست ها سيري تاريخي را نشان مي دهد؛ ولي ايشان را به دليل بازگشت به استبداد، پس از دست يابي به قدرت مورد انتقاد قرار مي دهد. تجربيات تاريخي نشان مي دهد كه گاه بينايي و بصيرت اعم از ظاهري و باطني، روشنايي انديشه و خردمندي يك نفر كافي است تا جامعه اي را دگرگون كند. «كوري سفيد» در اين رمان، در بردارنده چه مفهوم نماديني است؟ اين پژوهش با به كار گرفتن روش توصيفي و تحليلي به معنا هاي نمادين متفاوت پايداري در رمان كوري، بارويكردي جامعه شناسانه مي پردازد.