بررسي عملكرد و توسعه بخش شيلات و آبزيان ايران در دهه گذشته؛ چشم انداز و پتانسيل ها

اين مطالعه با بررسي آماري و اسنادي منابع ، به توصيف و بررسي روند و عملكرد بخش شيلات و آبزي پروري طي ده سال گذشته در ايران پرداخته است. رشد آبزي پروري طي سال هاي گذشته نويد بخش روند كسب جايگاه بهتر شيلات در اقتصاد كشور است. مصرف آبزيان در ايران كمتر از نصف ميانگين جهاني است و اين در حالي است كه هم از نظر دسترسي به آبهاي آزاد و هم منابع آبي داخلي، ايران در زمره كشورهاي مستعد براي افزايش توليد آبزيان مي باشد. با توجه به وضع موجود و استاندارهاي جهاني، عملكرد شيلات ايران در مقايسه با كشورهاي پيشرو در اين بخش تا وضع مطلوب فاصله قابل توجهي دارد. در اين تحقيق با اشاره بر اين فاصله بر پتانسيل هاي كشور در صيد و آبزي پروري و راهكارهايي در جهت هرچه كوتاه كردن اين فاصله از قبيل استفاده از تكنولوژي هاي نوين صيد، گسترش پرورش آبزي در محيط هاي كنترل شده، صيد از منابع دست نخورده آب هاي آزاد و غيره ارائه شده است.