بررسي مجموعه داستان خارپشت ها چاي مي نوشند بر اساس رويكرد نقد بوم گرا

بوم نقد يا نقد بوم گرا يكي از رويكردهاي ميان رشته اي است كه به دنبال بحران هاي زيست محيطي در قرن بيستم شكل گرفت. اين رويكرد به رابطه ميان طبيعت يا محيط زيست و انسان مي پردازد. از جمله موضوعاتي كه پيروان اين رويكرد به آن توجه كرده اند، تصوير طبيعت و پديده هاي طبيعي در ادبيات كودك و نوجوان است. در پژوهش حاضر كوشيده ايم از ميان داستان هايي كه براي مخاطب نوجوان نوشته شده است، مجموعه داستان خار پشت ها چاي مينوشند از حسين تبريزنيا را براساس اين رويكرد با روش تحليل محتوا بررسي كنيم. حاصل آنكه بعد روشن و مثبت طبيعت در اين اثر پررنگ شده و با استفاده از پديده هاي طبيعت، فضايي ترسيم شده است كه براي شخصيت ها بسيار آرامش بخش است. جدالي بين شخصيت ها و طبيعت درنمي گيرد و نه تنها بين آنها رابطه مسالمت آميز برقرار است، بلكه طبيعت بر شيوه انديشه و زندگي شخصيت ها اثرگذار است. تأثير آموزه هاي ديني بر چگونگي نگرش شخصيت ها به طبيعت هم در اينجا بسيار قابل توجه است و اين خود موضوع ديگري است كه منتقدان بوم نقد بدان توجه كرده اند. شخصيت ها با پديده هاي طبيعت رفتار و برخوردي انساني دارند. اين ويژگي در كنار جان بخشي به طبيعت رابطه انسان و طبيعت را نزديك تر مي كند.