بررسي جايگاه معنايي كليدواژه ي دل در غزل هاي عطار

شيخ فريدالدين عطار نيشابوري، عارف شاعري است كه هنر شاعري اش علاوه بر منظومه هاي تعليمي در غزل هاي او نيز ديده مي شود. غزل هاي عطار مملو از كلماتي است كه جهان دروني و شبكه ي درهم پيچيده ي ذهن او را به تصوير مي كشد و تا حد زيادي بيانگر زبان فردي او است. اين مجموعه ي شعري كه با محوريت برخي از كلمات كليدي و با همراهي گروهي از تقابل ها و واحدهاي مرتبط بيان مي شود در اغلب موارد به رهبري دو كلمه ي كليدي دل و جان به برجستگي مضامين عاشقانه و عارفانه مي انجامد. در اين مقاله به دليل اهميت كليدواژه ي دل در مجموعه ي غزليات عطار، به تحليل محتواي مفاهيم مرتبط با اين كلمه پرداخته مي شود و پريسامد ترين مضامين بيان مي شود. تحليل مفاهيم ابيات داراي كليد واژه ي دل به صورت توصيفي و پيمايشي يعني به ياري سبك شناسي معنايي كلمات هم نشين كليد واژه ها و گروه بندي آنها در حوزه هاي معنايي معين و نيز با تبيين و تحليل موتيوهاي معنايي ابيات داراي دل صورت مي گيرد. يكي از نتايج اين بررسي دريافت تناسب صورت و معنا در غزل هاي عطار و نيز تنوع واژگان در حوزه هاي معنايي واحد است كه در عين افزايش ارتباط واژگان، از ملالت ناشي از تكرار مي كاهد.