مطالعه پديدارشناسي نقوش بافتني هاي سنتي فرهنگ عامه كرمانشاه (با تأكيد بر نقش و نگاره گليم سنتي)

گليم يكي از بافتني هاي كاربردي كهن اين سرزمين است. بافت نقوش اين بافتني سنتي به نوعي برگرفته از حالات روحي و رواني بافنده است كه در قالب نقش بر روي گليم به ثبت مي رسد. بافنده براي ايجاد نقوش اين نوع از صنايع دستي علاوه بر تأثير از محيط جغرافيايي و آموزشي كه ديده اند، به نوعي تحت تأثير فرهنگ، نواها، عشق ها و حالات دروني نيز بوده اند. از جمله نقوش مطرح بر روي گليم بخصوص گليم هرسين كرمانشاه مي توان به نقش كنگره، زيگزاك، طاق وژماني، مل چفته كرشمه دو مرغابي در كنار بركه) رم رم، درخت و گنجشك، (گنجشك در كرمانشاه نماد بچه آسمان است) قيچي، (از وسايل اطراف بافنده است و نماد درگيري ذهني)، بط (كه استفاده از گوشت و تخم آن مورد توجه است) شغال (دغدغه بافنده براي ماكيان و تحديد شغال و..) عروسك اسباب بازي كودك دم دست بافنده و مشغول كردن كودك براي تداوم بافت گليم است) اشاره كرد. هرچند براي شناخت حالات روحي رواني افراد از اين طريق (نقوش گليم) عواملي همچون فرهنگ، تقليد طرح، بافت دونفره گليم، زمان و فصل بافت، ساعت روز يا شب و ... بايد مدنظر داشت، با اين وصف نمي شود به طور يقين و صراحت بدون در نظر داشتن مجموعه عوامل، نظري قطعي اعلام نمود. در اين جستار تلاش مي شود ضمن بررسي نقوش پركاربرد در گليم هاي ناحيه استان كرمانشاه به لايه هاي پنهان فرهنگي، ادبي و هنري دست يافت و نقوش از منظر روان شناسي و پديدار شناسي مورد تحليل قرار خواهند گرفت.