بررسي آسايش اقليمي شهر رامسر با استفاده ازشاخص TCI و صحت سنجي با نرم افزار TCI Calculator

وضعيت آب و هوايي يك منطقه از مهمترين عوامل موثر در جهت جذب گردشگر و يا بالعكس تضعيف آن مي باشد . بررسي ويژگيهاي اقليمي هر مكان، نقش ويژه اي در برنامه ريزي گردشگري آن محل ايفا ميكند . هدف پژوهش حاضر، تعيين آسايش اقليمي به منظور برنامه ريزي گردشگري شهر رامسر در مقياس ماهانه است . براي تعيين شرايط دمايي آسايش در گستره ي اين شهرساحلي در ماه هاي مختلف سال، شاخص تي سي آي مبناي روش پژوهش قرار گرفت . از اين روداده هاي اقليمي سي ساله ميانگين و بيشينه دماي هوا، ميانگين رطوبت نسبي وميانگين كمينه رطوبت نسبي و همچنين ميانگين سرعت بادوميانگين ساعات آفتابي در مقياس ماهانه ايستگاه سينوپتيك رامسرتهيه شدو پس ازدسته بندي داده ها در نرم افزار اكسل، همگن سازي و بازسازي داده ها عناصر اقليمي مورد نياز آماده شدو سپس با استفاده از فرمول ،جداول و نمودارهاي تعيين شاخص TCI شاخص آسايش اقليمي براي ماههاي مختلف محاسبه ودر انتهانيز با استفاده از نرم افزار TCI Calculator صحت آن بررسي شدو نمودار آسايش اقليمي ماه هاي مختلف شهر رامسر ترسيم گرديد. نتيجه حاصل ازاين مدل در دوره آماري دراز مدت مشخص كرد كه رامسر درهيچ ماهي از سال وضعيت نامطلوبي ندارد بطوريكه در ماههاي ژانويه، مارس،نوامبر وسپتامبردر بدترين شرايط اقليمي نيز در حدود مرزي آسايش قرار دارد.ضمن اينكه اين شهرستان در ماههاي مي و ژوئن يعني ماه هاي ارديبهشت و خرداد بهترين وضعيت را براي گردشگري دارد. ماههاي جولاي،آگوست واكتبرنيز وضع خوب گردشگري دارند و ماه هاي سپتامبر و فوريه نيز در محدوده قابل قبول هستند.