سنجش شاخص هاي برنامه ريزي شهري و كاربرد آنها در توسعه پايدار فضايي شهر(شهر رودسر)

امروزه مفاهيم و شاخص هاي توسعه پايدار در همه ابعاد شكل گيري و تداوم حيات شهر اعم ازجغرافيايي، كالبدي، اقتصادي، اجتماعي و زيست محيطي مورد توجه برنامه ريزان قرارگرفته است. گسترش سريع شهرها، مهاجرت از حوزه هاي روستايي، تامين نيازمندي ها و خدمات اساسي شهر و حفظ منابع و سرمايه هاي طبيعي شهر، موجب گرديده كه شهرها با چالش هاي فراواني در زمينه حل مشكلات مربوط به توسعه ناموزون، نابودي اراضي كشاورزي، تخريب فضاهاي باز و سبز، جمع آوري و دپوي زباله، آلودگي منابع آبي و عرصه هاي طبيعي و ... مواجه گردند. در اين راستا نحوه برخورد انسان با محيط هاي شهري مي تواند بقاء و حيات شهرها را تضمين نمايد. هدف مقاله، شناسايي و ارزيابي راهكارهاي دست يابي به توسعه پايدار شهري و تدوين شاخص هاي اقتصادي، اجتماعي، در راستاي حفظ منابع، سرمايه هاي طبيعي و امكانات موجود شهر است. در اين مطالعه از روش تحليلي و پيمايشي در شناسايي وضع موجود استفاده شده است .نتايج ميداني حاكي از آنست بين شاخص هاي جغرافيايي؛ موقعيت (نزديكي به ساحل و توانهاي محيطي، توپوگرافي(شيب 2 درصد)، منابع آب فراوان، خاك حاصلخيز) و توسعه پايدار فضايي شهر 55 درصد شاخصهاي اجتماعي بعنوان نقاط / رودسر ارتباط وجود دارد. بر اساس يافته هاي تحقيق 5 قوت جهت توسعه پايدار شهر رودسر نقش دارند. بر اساس نتايج تحقيقات، 54 درصد شاخص هاي كالبدي در راستاي شهرپايدار محقق شده و 04 درصد شاخص هاي كالبدي بعنوان نقاط ضعف در توسعه شهر رودسر عمل مي كنند. در ضمن بين شاخص هاي اقتصادي و زيست محيطي در شهر رودسر با شاخص هاي توسعه پايدار رابطه وجود ندارد. مهمترين پيشنهادات نيز جهت توسعه پايدار شهر رودسر به منظور حفظ منابع خاك، زمين و آب در جهت پايداري اكولوژيكي، توسعه عمودي شهر، احداث مسير هاي سبز و پياده راه و پاركها در حاشيه رودخانه ها و ساحل است