تعيين راهبردهاي توسعه گردشگري روستايي در بخش طارم عليا زنجان

امروزه گردشگري به صورت يكي از مهم ترين نيرو هاي محرك توسعه اقتصادي در بسياري از كشور هاي جهان در آماده است ، اما هنوز اين صنعت در ايران به جايگاه خود دست نيافته و همچنان صنعت نفت به عنوان اولين صنعت در جهت توسعه ي اقتصادي مطرح مي شود. اما در رونق گردشگري عوامل متعددي از جمله طبيعت زييا ، متنوع ، آداب و رسوم، پيشينه تاريخي و فرهنگ كشور ها ، افزايش اوقات فراغت ، افزايش درآمد خانوار ها و نياز هاي زندگي آنان دخالت داشته است. اين فعاليت با رعايت الگوهاي پايداري توانايي تغييرات شگرفي در فضاهاي بييعي شهر وروستا به همراه تاثيرات اقتصادي را دارد. منطقه ي طارم از توابع استان زنجان به عنوان يك منطقه ي روستايي هنوز نتوانسته به جايگاه شايسته ي خود دست يابد اين در حالي است كه اين منطقه داراي تمام ويژ گي هاي گردشگري است كه در صورت توسعه مي تواند به بالاترين درجه ي اقتصادي دست يابد. جهت دستيابي به راهيردهاي گردشگري ، بكارگيري شاخص هاي زيست محيطي ،اقتصادي ، اجتماعي _ فرهنگي ،تاريخي و اكولوژيكي ضروري است . در اين مقاله سنجش توسعه ي گردشگري در منطقه ي طارم ازچهاربعد بررسي شده و از مدل SWOT براي شناسايي نقاط قوت ،ضعف،فرصت ها وتهديد ها و ار ائه ي راهكار هاي مناسب براي دستابي به توسعه ي اقتصادي استفاده شده است.نتايج تحقيق نشان مي دهد كه داشتن آب وهواي متنوع مهمترين نقطه قوت وكميود امكامات رفاهي از نقاط ضعف اين منطقه مي باشد در ضمن ايجاد انگيزه سفر و از بين بردن محيط طبيعي به ترتيب از مهم ترين فرصت و تهديد اين منطقه ي روستا نشين مي باشد