بررسي و تحليل توسعه گردشگري پايدار شهري و روستايي، اگرواكوتوريسم روستايي

در عصر حاضرگردشگري به طور اعم و پايداري گردشگري به طور اخص در مناطق توريستي شهري و روستايي، به يكي از مهمترين مباحث در محافل علمي و آكادميك جهان تبديل شده است. ارزيابي وضعيت حاضر و نحوه پيشرفت به سوي پايداري گردشگري بخصوص در نواحي روستايي، باعث توسعه روستايي در ابعاد اقتصادي، اجتماعي - فرهنگي، كالبدي محيطي و نهادي مي گردد. از طرفي رسيدن به پايداري در ابعاد مختلف آن مستلزم وجود سنجه ها، شاخص ها و الگوهاي صحيح جهاني گردشگري در جهت ارزيابي و تبيين وضعيت پايداري گردشگري است. بنابراين استفاده بهينه از شاخص ها در زمينه توسعه گردشگري روستايي مي تواند نقش مهمي درمتنوع سازي اشتغال،كاهش تفاوت هاي درآمدي بين روستاييان و شهرنشينان، كاهش مهاجرت و توسعه زيرساخت ها و رضايت ساكن آن محلي و افزايش سطح زندگي بشود. يكي از مهمترين فضاهايي كه در ميان مقصدهاي گوناگون مورد توجه و بازديد گردشگران قرار ميگيرد، شهرها مي باشند. در اين شهرها پرجمعيت و تاريخي جاذب گردشگران بيشتري هستند. فضاهاي شهري از ديرباز جذابترين فضاها بهشمار ميروند، زيرا شهرها پيشرفته ترين و كاملترين سكونتگاه هاي انساني بوده و دربردارنده مراكز مهم اقتصادي، علمي، تفريحي، پزشكي و غيره هستند به طور ويژه شهرهاي تاريخي فرهنگي فرصت هاي بسياري براي گردشگران براساس منابع موروثي و باستاني دارند، به همين جهت مهمترين كانون هاي جذب گردشگران هستند