رفتار مشاركتي كشاورزان در حفاظت از منابع آب در حوزه‌ي آبريز درياچه اروميه: تحليلي بر نقش ارزشهاي فرهنگي (فردگرايانه و جمع گرايانه)

هدف اصلي اين پژوهش، تحليل تأثير ارزشهاي فرهنگي (فردگرايانه و جمعگرايانه) در تبيين رفتار مشاركتي كشاورزان بود كه از لحاظ هدف از نوع پژوهشهاي كاربردي و از لحاظ شيوه ي تحليل از نوع پژوهشهاي "توصيفي و علّي ـرابطه اي" است. جامعهي آماري مورد مطالعه، شامل 23750 نفر از كشاورزان در جنوب حوزه آبريز درياچه اروميه بود كه 378 نفر از آنها با استفاده از جدول كرجسي و مورگان به عنوان نمونه انتخاب شدند. براي نمونهگيري از روش نمونهگيري تصادفي طبقهاي با انتساب متناسب استفاده شد. ابزار پژوهش در اين پژوهش، پرسشنامه اي بود كه روايي آن با استفاده از نظرات متخصصان مورد تأييد قرار گرفت. پايايي پرسشنامه نيز با استفاده از آزمون آلفاي كرونباخ محاسبه گرديد و اعتماد پرسشنامه را براي انجام پژوهش قابل قبول ارزيابي كرد (0/90≥ ≥0/75). يافته هاي حاصل از تحليل رگرسيوني نيز حاكي از آن بود كه دو متغير ارزشهاي فردگرايانه و جمعگرايانه داراي اثر معنيداري بر روي رفتار مشاركتي كشاورزان بودند و اين دو متغير توانستند، 32/5 درصد از تغييرات متغير رفتار مشاركتي كشاورزان در حفاظت از منابع آب را پيش بيني كنند. در اين راستا، نتايج پژوهش نشان داد كه كه تعاملات كشاورزان با كشاورزان ديگر و به صورت كلي ارزشهاي فرهنگي كشاورزان، در تعيين نوع رفتارهايي كه در زمينه حفاظت از منابع آب از خود نشان خواهند داد، تأثير بسزايي دارد. به عبارتي ديگر، رفتارهاي مشاركتي كشاورزان در حفاظت از منابع آب در خلاء اتفاق نمي افتد و مطمئناً از شرايط و محيط اجتماعي و نوع روابطي كه افراد با افراد ديگر جامعه دارند، تأثير ميپذيرد.