بررسي رويكردها و رفتارهاي ساكنان بومي منطقه ميزبان با توجه به متغيرهاي جمعيت شناختي به صنعت گردشگري (مطالعه موردي سنندج)

امروزه به علت پراهميت بودن نقش و مشاركت ساكنان بومي مناطق مختلف درتوسعه صنعت گردشگري بايستي مباحث درخصوص نگرش جامعه بومي درمورد صنعت گردشگري و حضور گردشگر توجه دانشگاهيان سياست گذاران و مديران اجرايي اين صنعت را به خود جلب نمايد كه متاسفانه اين امر دركشور ايران صورت نگرفته است عمده ترين موضوعات موردبحث دررابطه با ديدگاه جامعه ميزبان كه دربرنامه هاي گردشگري محوريت دارد رويكردهاي اجتماعي فرهنگي و اقتصادي زيست محيطي و تاثيرات ديداركنندگان برروي مقصد مي باشد ازطرفي سنندج با دارا بودن جاذبه هاي فراوان درزمينه هاي مختلف گردشگري به عنوان يكي ازمقاصد گردشگري ايران درميان گردشگران شناخته شده است و ميتواند يكي ازمراكز عمده جهت انجام تحقيقات علمي درصنعت گردشگري محسوب شود هدف اين مقاله شناخت اثرات اجتماعي گردشگري ازديدگاه ساكنان است ابتدا با استفاده ازمتون كتابخانه اي شاخصهاي اجتماعي براي بررسي اثرات استخراج شده و سپس براساس آن داده هاي مورد نياز ازطريق پرسشنامه ازشهرستان سنندج گرداوري شده است روش تحقيق اين مطالعه توصيفي ازنوع پيمايشي مي باشد نتايج پژوهش حاكي ازآن است كه ساكنان شهرسنندج نسبت به گردشگري رويكردي مثبت دارند