ارزيابي سطح توسعه كشاورزي شهرستان هاي استان مازندران

يكي از الزامات و چالش‌هاي اساسي برنامه‌ريزان توسعه، شناخت وضعيت و تنگناهاي توسعه هر منطقه با استفاده از شاخص‌هاي زمينه ي موردنظر است. بر اين اساس تحقيق حاضر به بررسي وضعيت توسعه يافتگي كشاورزي شهرستان هاي استان مازندران و رتبه‌بندي اين شهرستان‌ها مبتني شاخص هاي توسعه كشاورزي مي‌پردازد. اين تحقيق از نظر روش شناسي كمي و روش به‌ كار رفته با توجه به اهداف تحقيق، توصيفي-تحليلي مي باشد كه به كمك داده هاي ثانويه در مقطع زماني سال 1394 در استان مازندران انجام شد. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار اكسل و به روش تاكسونومي عددي اجرا گرديد. نتايج نشان مي دهد كه شهرستان هاي ساري و بابل به ترتيب رتبه اول و دوم را به لحاظ توسعه يافتگي بر مبناي شاخص هاي توسعه به خود اختصاص دادند. بدين صورت كه در طبقه مناطق كم توسعه يافته قرار گرفتند. ساير شهرستان ها در طبقه كمتر توسعه يافته قرار گرفتند. با توجه به برنامه بيست ساله افق 1404كه يكي از اهداف آن توسعه بخش كشاورزي است و دستيابي به بالاترين رتبه در منطقه و حفظ اين موقعيت مي باشد، پيشنهاد مي شود دولت با ارائه برنامه هاي حمايتي در راستاي ارتقا بخش هاي مختلف كشاورزي تلاش شايسته اي را به منحصه ظهور بگذارد.