بررسي وضعيت توليد پسماندهاي كشاورزي در روستاهاي شهرستان قزوين

يكي از مواردي كه به شدت محيط‌زيست را تهديد مي‌كند پسماندهاي كشاورزي است. پسماندهاي بخش كشاورزي، در زمره خطرناكترين آلاينده هاي محيط‌زيست محسوب مي شوند و در صورت عدم مديريت، صدمات جبران ناپذيري به عناصر اصلي محيط‌ زيست (هوا، خاك و آب) وارد مي سازند. بنابراين تحقيق حاضر با هدف شناسايي انواع و ميزان توليد پسماندهاي كشاورزي در روستاهاي شهرستان قزوين صورت گرفت. روش‌شناسي تحقيق از نوع توصيفي و پيمايشي است. جامعه آماري تحقيق، كليه خانوارهاي روستايي شهرستان قزوين بودند (31338= N)، كه با استفاده از فرمول كوكران حجم نمونهاي برابر با 217 خانواده محاسبه و از طريق روش نمونه گيري چندمرحله‌اي تصادفي انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار تحقيق پرسشنامه محقق ساخته بود كه روايي محتوايي و ظاهري آن از طريق پانلي از اساتيد و كارشناسان صاحبنظر در اين زمينه تأييد شد. پايايي ابزار تحقيق نيز از طريق مطالعه مقدماتي بر روي 25 آزمودني خارج از نمونه مورد مطالعه و محاسبه آلفاي كرونباخ براي براي بخش ميزان‌ توليد پسماند كشاورزي0/81 بود. نتايج تحقيق نشان داد كه 21 نوع پسماند كشاورزي اعم از پسماندهاي عادي و ويژه (خطرناك) كشاورزي در منطقه وجود دارد و بيش‌ترين ميزان توليد اين پسماندها به‌ترتيب مربوط به پسماندهاي برگ‌هاي خزان‌شده درختان، ظروف، نايلون و بسته‌بندي كودهاي شيميايي، فضولات مربوط به چهارپايان و ظروف باقيمانده سموم شيميايي است.