درونمايه هاي طنز در داستان هاي كوتاه زكريا تامر

زكريا تامر (1931) از برجسته ترين داستان نويسان معاصر سوري است. او با بهره گيري از اسلوب طنز در آثار خود، رنج و دشواري كنوني مشكلات انسان در جهان معاصر اسلام را از زواياي گوناگون، مورد كنكاش قرار داده است. از جمله حوزه هايي كه در آن مي توان به بيان واقعيت ها پرداخت، زبان طنز مي باشد؛ چرا كه اديب با استفاده از اين اسلوب، مي تواند پرده از حقايق پنهان و پوشيده بردارد و با توجه به تأثير گذاري طنز در بيان زشتي ها و عيب هاي جامعه، چه در مقوله سياسي، و يا اجتماع؛ مي توان اذعان كرد كه زبان طنز رساتر و برتر از زبان ديگر نوشته ها است. زكريا تامر با زبان طنز، از واقعيت دردناك جامعه خويش و جهان معاصر عرب، حقايق را آشكار و خوانندگان را به انديشدن در اين مقوله، وا مي دارد. وي با سلاح طنز، به رويارويي با مصائب و دشواري هاي زمانه خويش پرداخت و مسائل و مشكلات سياسي، اجتماعي عصر خويش را با اسلوبي هنرمندانه مطرح مي نمايد. از اين رو، اين پژوهش بر آن است كه با روش توصيفي - تحليلي به بررسي درونمايه هاي طنز با محوريت سه موضوع؛ فقر و فاصله طبقاتي، آزادي و مبارزه با استبداد، معضلات اجتماعي ملت عرب از سوي حاكمان مستبد در برخي از داستان هاي كوتاه تامر بپردازد.