بررسي تطبيقي دو رمان «سهم من» و «جين اير» بر اساس نظريه گفتمان «قدرت» ميشل فوكو

داستان بلند سهم من اثر «پرينوش صنيعي» و داستان «جين اير» نوشته شارلوت برونته از جمله آثار برجسته ادبي هستند كه در آنها قهرمان زن، عليرغم نابساماني هاي زندگي فردي و اجتماعي، تسليم شرايط نمي شود و تحت تأثير شخصيت اخلاقي خودساخته اش، دست از تلاش و مبارزه برنمي دارد. در اين مقاله نگارنده تلاش مي كند در پرتو نظريۂ قدرت «ميشل فوكو» به بررسي برخي از شباهت ها و تفاوت هاي دو اثر در اين زمينه، بپردازد و چگونگي مبارزه و رويارويي قهرمان هر يك از داستانها را در برخورد با بعضي از گفتمان هاي حاكم بر جامعه تحت عناوين: گفتمان ثروت، گفتمان سنتي و مذهبي و گفتمان عاطفي - احساسي، نمايش دهد. يافته هاي اين تحقيق نظرية «گفتمان قدرت» ميشل فوكو را تأييد مي كند و بيانگر اين حقيقت است كه انسانهاي خودساخته در هر جاي جهان، عليرغم فضاهاي متفاوت هاي سياسي، اجتماعي و فرهنگي، با كمك نيروي اراده و سعي و پشتكار خود، مي توانند در برابر قدرت هاي مخالف بيروني كه در جوامع مختلف كمابيش مشابه هستند، مقاومت كنند و در سايه آزادي هاي خودساخته، بر شرايط و بحران هاي شكننده زندگي غلبه نمايند.