«بسامد عنصر رنگ و كاربرد آن در شعر پروين اعتصامي»

شاعران معاصر براي بيان مفاهيم ذهني و احساسات از رساترين و عيني ترين عناصر استفاده مي كند. رنگ يكي از عناصر بنيادين در اشعار شاعران است كه كاربردهاي متنوعي دارد. تبيين انديشه ها و حالات دروني، آفرينش مضامين و تركيبات نو ادبي از حداقل هاي كاربرد رنگ در شعر است. در اين مقاله به شيوه توصيفي - تحليلي كاربرد رنگ و ارتباط آن با مفاهيم ذهني پروين اعتصامي بررسي شده است. شعر پروين اعتصامي به كمك واژه هاي رنگارنگ و شگفت انگيز در معنا جاري شده و رابطه دال و مدلول و به عبارت ديگر رابطه لفظ و معنا را به حداقل مرزهاي ممكن رسانده است. پروين اعتصامي در اشعارش براي ايجاد هماهنگي بين اجزاي كلام، واژه هاي مربوط به بيان رنگ را به عنوان وسيله تنظيم و پيوند بين فرم و محتواي شعرش قرار داده است. او مانند يك نقاش و تصويرگر، طرح از پيش ساخته خود را كه شامل منظومه اوست در مقابل خود قرار داده است و مانند كاربرد بسياري از واژگان ديگر از ابزار واژگاني رنگ ها، بهره جسته و شعر خود را برجسته و زيبا كرده است. در واقع او كوشيده تا با استفاده از عناصر رنگ در اشعار خود علاوه بر ايجاد زيبايي ادبي خصوصا در توصيف و تشبيه به تبيين مستقيم يا غير مستقيم تصورات ذهني و روحيات شخصي بپردازد. اين كاربرد با فضاي زندگي او و مطالعات ادبي اش بي ارتباط نيست.